อหิราชสูตร (อังคุตตรนิกาย > จตุกกนิบาต > ทุติยปัณณาสก์ > ปัตตกัมมวรรค)

อหิราชสูตร  (ว่าด้วยตระกูลพญางู)

สมัยหนึ่ง  พระผู้มีพระภาคประทับอยู่  ณ  พระเชตวัน  อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี  เขตกรุงสาวัตถี

สมัยนั้น  ภิกษุรูปหนึ่งในเขตกรุงสาวัตถีถูกงูกัดถึงแก่มรณภาพ

ลำดับนั้น  ภิกษุหลายรูปพากันไปเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ  ถวายอภิวาท  แล้วนั่ง  ณ  ที่สมควร
ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า
"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
ภิกษุรูปหนึ่งในเขตกรุงสาวัตถีถูกงูกัดถึงแก่มรณภาพ"

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
"ภิกษุทั้งหลาย
ภิกษุนั้นคงจะไม่ได้แผ่เมตตาจิตให้ตระกูลพญางู ๔ ตระกูล
เพราะถ้าเธอแผ่เมตตาจิตให้ตระกูลพญางู ๔ ตระกูล  เธอก็จะไม่ถูกงูกัดถึงแก่มรณภาพ

ตระกูลพญางู ๔ ตระกูล  อะไรบ้าง  คือ
๑. ตระกูลพญางูชื่อวิรูปักขะ
๒. ตระกูลพญางูชื่อเอราปถะ
๓. ตระกูลพญางูชื่อฉัพยาปุตตะ
๔. ตระกูลพญางูชื่อกัณหาโคตมกะ

ภิกษุนั้นคงจะไม่ได้แผ่เมตตาจิตให้ตระกูลพญางู ๔ ตระกูลนี้
เพราะถ้าเธอแผ่เมตตาจิตให้ตระกูลพญางู ๔ ตระกูล  เธอก็จะไม่ถูกงูกัดถึงแก่มรณภาพ

ภิกษุทั้งหลาย
เราอนุญาตให้ภิกษุแผ่เมตตาจิตให้ตระกูลพญางู ๔ ตระกูลนี้
เพื่อคุ้มครองตน  เพื่อรักษาตน  เพื่อป้องกันตน"

จากนั้น  พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถานี้ว่า
       "เราขอมีเมตตาต่อตระกูลพญางูวิรูปักขะ
เราขอมีเมตตาต่อตระกูลพญางูเอราปถะ
เราขอมีเมตตาต่อตระกูลพญางูฉัพยาปุตตะ
เราขอมีเมตตาต่อตระกูลพญางูกัณหาโคตมกะ
       เราขอมีเมตตาต่อสัตว์ไม่มีเท้า
เราขอมีเมตตาต่อสัตว์สองเท้า
เราขอมีเมตตาต่อสัตว์สี่เท้า
เราขอมีเมตตาต่อสัตว์หลายเท้า
       สัตว์ไม่มีเท้าอย่าได้เบียดเบียนเรา
สัตว์สองเท้าอย่าได้เบียดเบียนเรา
สัตว์สี่เท้าอย่าได้เบียดเบียนเรา
สัตว์หลายเท้าอย่าได้เบียดเบียนเรา
       ขอสรรพสัตว์ที่มีลมหายใจ
ขอสรรพสัตว์ที่ยังมีชีวิตทั้งมวล
จงประสพกับความเจริญ
ความเลวร้ายอย่าได้มาแผ้วพานสัตว์ใด ๆ เลย
       พระพุทธเจ้ามีพระคุณหาประมาณมิได้
พระธรรมมีพระคุณหาประมาณมิได้
พระสงฆ์มีพระคุณหาประมาณมิได้
สัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย  คือ
งู  แมงป่อง  ตะขาบ  แมงมุม  ตุ๊กแก  หนู  มีคุณพอประมาณ
       เราทำการรักษา  ทำการป้องกันไว้แล้ว
ขอหมู่สัตว์ผู้มีชีวิตทั้งหลายจงหลีกไป
เรานั้นขอนอบน้อมพระผู้มีพระภาค
ขอนอบน้อมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้ง ๗ พระองค์"

อหิราชสูตร  จบ

บทความที่เกี่ยวข้อง

๑. ให้พระปริตรคุ้มครองต้องทำยังไง