ยักขปหารสูตร (ขุททกนิกาย > อุทาน > เมฆิยวรรค)

ยักขปหารสูตร  (ว่าด้วยยักษ์ตีศีรษะพระสารีบุตรเถระ)

สมัยหนึ่ง
พระผู้มีพระภาคประทับอยู่  ณ  พระเวฬุวัน  กลันทกนิวาปสถาน  เขตกรุงราชคฤห์

สมัยนั้น
ท่านพระสารีบุตรและท่านพระมหาโมคคัลลานะอยู่ที่กโปตกันทราวิหาร
ในคืนเดือนเพ็ญ
ท่านพระสารีบุตรปลงผมใหม่ ๆ  นั่งเข้าสมาธิอยู่ในที่แจ้ง

ขณะนั้น  มียักษ์ ๒ ตนเป็นสหายกัน
เดินทางจากทิศเหนือไปทางทิศใต้เพื่อทำกิจที่จะต้องทำบางอย่าง
ยักษ์ทั้งสองนั้นได้เห็นท่านพระสารีบุตรปลงผมใหม่ ๆ  นั่งเข้าสมาธิอยู่ในที่แจ้ง

ยักษ์ตนหนึ่งได้กล่าวกับยักษ์อีกตนหนึ่งว่า
"สหาย  เราคิดอยากตีศีรษะสมณะรูปนี้"

เมื่อยักษ์ตนนั้นกล่าวอย่างนี้  ยักษ์ตนหนึ่งจึงกล่าวดังนี้ว่า
"อย่าเลยสหาย  ท่านอย่าทำร้ายสมณะเลย
สมณะรูปนั้นมีคุณยิ่ง  มีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมาก"

แม้ครั้งที่ ๒
ยักษ์ตนนั้นได้กล่าวกับยักษ์ตนหนึ่งดังนี้ว่า
"สหาย  เราคิดอยากตีศีรษะสมณะรูปนี้"

ยักษ์ตนหนึ่งได้กล่าวกับยักษ์ตนนั้นดังนี้ว่า
"อย่าเลยสหาย  ท่านอย่าทำร้ายสมณะเลย
สมณะรูปนั้นมีคุณยิ่ง  มีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมาก"

แม้ครั้งที่ ๓
ยักษ์ตนนั้นได้กล่าวกับยักษ์ตนหนึ่งดังนี้ว่า
"สหาย  เราคิดอยากตีศีรษะสมณะรูปนี้"

ยักษ์ตนหนึ่งก็ได้กล่าวกับยักษ์ตนนั้นดังนี้ว่า
"อย่าเลยสหาย  ท่านอย่าทำร้ายสมณะเลย
สมณะรูปนั้นมีคุณยิ่ง  มีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมาก"

ครั้งนั้น
ยักษ์นั้นไม่เชื่อยักษ์ผู้เป็นสหาย
จึงได้ตีศีรษะท่านพระสารีบุตรเถระ  เป็นการตีอย่างรุนแรง
การตีเช่นนั้นสามารถทำให้ช้างสูง ๗ - ๘ ศอกจมดินได้
หรือสามารถทำลายยอดภูเขามหึมาให้ทลายลงได้

และทันใดนั้นเอง
ยักษ์ตนนั้นได้ร้องว่า  "โอย  ร้อนเหลือเกิน"
แล้วล้มตกไปสู่มหานรก  ณ  ที่นั้นเอง

ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้เห็นยักษ์ตนนั้นตีศีรษะท่านพระสารีบุตร
ด้วยตาทิพย์อันบริสุทธิ์เหนือมนุษย์
จึงเข้าไปหาท่านพระสารีบุตรแล้วได้กล่าวกับท่านพระสารีบุตรดังนี้ว่า
"ท่านสารีบุตร
ท่านยังสบายดีหรือ  ยังพอเป็นอยู่ได้หรือ  ไม่มีทุกข์อะไรหรือ"

ท่านพระสารีบุตรตอบว่า
"ท่านโมคคัลลานะ
ผมสบายดี  พอเป็นอยู่ได้  เพียงแต่เจ็บที่ศีรษะนิดหน่อย"

ท่านพระมหาโมคคัลลานะกล่าวว่า
"น่าอัศจรรย์จริง  ไม่เคยปรากฏ
ท่านสารีบุตร  ท่านมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมากจริง
ยักษ์ตนหนึ่งได้ตีศีรษะท่านในที่นี้  เป็นการตีอย่างรุนแรง
การตีเช่นนี้สามารถทำให้ช้างสูง ๗ - ๘ ศอกจมดินได้
หรือสามารถทำลายยอดภูเขามหึมาให้ทลายลงได้
แต่กระนั้น  ท่านก็ยังกล่าวอย่างนี้ว่า
'ท่านโมคคัลลานะ
ผมสบายดี  พอเป็นอยู่ได้  เพียงแต่เจ็บที่ศีรษะนิดหน่อย"

ท่านพระสารีบุตรกล่าวว่า
"น่าอัศจรรย์จริง  ไม่เคยปรากฏ
ท่านโมคคัลลานะ  ท่านมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมากจริง
เห็นแม้กระทั่งยักษ์
ส่วนผมขณะนี้  แม้แต่ปีศาจคลุกฝุ่นสักตนก็ยังไม่เห็น"

พระผู้มีพระภาคได้ทรงสดับเสียงสนทนาเกี่ยวกับเรื่องนี้
ของพระอัครสาวกทั้ง ๒ รูปนั้น
ด้วยพระโสตทิพย์อันบริสุทธิ์เหนือมนุษย์

ลำดับนั้น  พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนั้นแล้ว
จึงทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า
       "จิตของใครตั้งมั่น  ไม่หวั่นไหว  ดุจภูเขา
ไม่กำหนัดในอารมณ์อันชวนให้กำหนัด
ไม่ขัดเคืองในอารมณ์อันชวนให้ขัดเคือง
ผู้ใดอบรมจิตได้อย่างนี้
ทุกข์จะมาถึงผู้นั้นแต่ที่ไหน"

ยักขปหารสูตร  จบ

บทความที่เกี่ยวข้อง
๑. อย่าใช้พระธรรมผิดทาง