พิลังคิกสูตร (สังยุตตนิกาย > สคาถวรรค > พราหมณสังยุต > อรหันตวรรค)

พิลังคิกสูตร  (ว่าด้วยพิลังคิกพราหมณ์)

สมัยหนึ่ง  พระผู้มีพระภาคประทับอยู่  ณ  พระเวฬุวัน  สถานที่ให้เหยื่อกระแต  เขตกรุงราชคฤห์

พิลังคิกภารทวาชพราหมณ์ได้สดับมาว่า
"ได้ยินว่า
พราหมณ์ภารทวาชโคตรออกจากเรือน
บวชเป็นบรรพชิตในสำนักของพระสมณโคดม"
จึงโกรธ  ไม่พอใจ
เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับแล้วได้ยืนนิ่งอยู่  ณ  ที่สมควร

ลำดับนั้น
พระผู้มีพระภาคทรงทราบความคิดคำนึงของพิลังคิกภารทวาชพราหมณ์ด้วยพระทัยแล้ว
ได้ตรัสกับพิลังคิกภารทวาชพราหมณ์ด้วยพระคาถาว่า
       "ผู้ใดประทุษร้ายต่อบุคคลผู้ไม่ประทุษร้าย
ซึ่งเป็นผู้บริสุทธิ์  ไม่มีกิเลสเพียงดังเนิน
บาปย่อมกลับมาถึงบุคคลนั้นซึ่งเป็นคนพาลอย่างแน่แท้
ดุจผงธุลีอันละเอียดที่บุคคลซัดไปทวนลมแล้ว  ฉะนั้น"

เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว
พิลังคิกภารทวาชพราหมณ์ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคดังนี้ว่า
"ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ
พระภาษิตของพระองค์ชัดเจนไพเราะยิ่งนัก
ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ
พระภาษิตของพระองค์ชัดเจนไพเราะยิ่งนัก

พระโคดมผู้เจริญทรงประกาศธรรมแจ่มแจ้งโดยประการต่าง ๆ
เปรียบเหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำ  เปิดของที่ปิด
บอกทางแก่คนหลงทาง
หรือตามประทีปในที่มืดด้วยตั้งใจว่า  คนมีตาดีจักเห็นรูปได้

ข้าพระองค์นี้ขอถึงพระโคดมผู้เจริญ
พร้อมทั้งพระธรรม  และพระสงฆ์  เป็นสรณะ

ขอข้าพระองค์พึงได้บรรพชาอุปสมบทในสำนักของพระโคดมผู้เจริญเถิด"

พิลังคิกภารทวาชพราหมณ์
ได้บรรพชาอุปสมบทในสำนักของพระผู้มีพระภาคแล้ว

ท่านพระพิลังคิกภารทวาชะอุปสมบทแล้วไม่นาน
หลีกออกไปอยู่คนเดียว  ไม่ประมาท
มีความเพียร  อุทิศกายและใจอยู่

ไม่นานนัก  ก็ทำให้แจ้งซึ่งประโยชน์ยอดเยี่ยม
อันเป็นที่สุดแห่งพรหมจรรย์
ที่เหล่ากุลบุตรออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิตโดยชอบต้องการ
ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง  เข้าถึงอยู่ในปัจจุบัน
รู้ชัดว่า  'ชาติสิ้นแล้ว  อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว
ทำกิจที่ควรทำเสร็จแล้ว
ไม่มีกิจอื่นเพื่อความเป็นอย่างนี้อีกต่อไป'

อนึ่ง  ท่านพระพิลังคิกภารทวาชะได้เป็นพระอรหันต์รูปหนึ่ง
ในบรรดาพระอรหันต์ทั้งหลาย

พิลังคิกสูตร  จบ

บทความที่เกี่ยวข้อง

๑. อย่าใช้พระธรรมผิดทาง