ทุจจริตวิปากสูตร (อังคุตตรนิกาย > อัฏฐกนิบาต > ปฐมปัณณาสก์ > ทานวรรค)


ทุจจริตวิปากสูตร  (ว่าด้วยวิบากแห่งทุจริต)

พระผู้มีพระภาคตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า
"ภิกษุทั้งหลาย
ปาณาติบาต (การฆ่าสัตว์)  ที่บุคคลเสพ  เจริญ  ทำให้มากแล้ว
ย่อมอำนวยผลให้ไปเกิดในนรก
อำนวยผลให้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
อำนวยผลให้ไปเกิดในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด  ย่อมอำนวยผลให้เป็นผู้มีอายุน้อยแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์

 อทินนาทาน (การลักทรัพย์)  ที่บุคคลเสพ  เจริญ  ทำให้มากแล้ว
ย่อมอำนวยผลให้ไปเกิดในนรก
อำนวยผลให้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
อำนวยผลให้ไปเกิดในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด  ย่อมอำนวยผลให้เป็นผู้เสื่อมจากโภคทรัพย์แก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์

 กาเมสุมิจฉาจาร (การประพฤติผิดในกาม)  ที่บุคคลเสพ  เจริญ  ทำให้มากแล้ว
ย่อมอำนวยผลให้ไปเกิดในนรก
อำนวยผลให้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
อำนวยผลให้ไปเกิดในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด  ย่อมอำนวยผลให้เป็นผู้มีศัตรูและเป็นผู้มีเวรแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์

 มุสาวาท (การพูดเท็จ)  ที่บุคคลเสพ  เจริญ  ทำให้มากแล้ว
ย่อมอำนวยผลให้ไปเกิดในนรก
อำนวยผลให้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
อำนวยผลให้ไปเกิดในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด  ย่อมอำนวยผลให้ถูกกล่าวตู่ด้วยคำไม่จริงแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์

 ปิสุณาวาจา (การพูดส่อเสียด)  ที่บุคคลเสพ  เจริญ  ทำให้มากแล้ว
ย่อมอำนวยผลให้ไปเกิดในนรก
อำนวยผลให้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
อำนวยผลให้ไปเกิดในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด  ย่อมอำนวยผลให้แตกจากมิตรแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์

 ผรุสวาจา (การพูดหยาบคาย)  ที่บุคคลเสพ  เจริญ  ทำให้มากแล้ว
ย่อมอำนวยผลให้ไปเกิดในนรก
อำนวยผลให้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
อำนวยผลให้ไปเกิดในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด  ย่อมอำนวยผลให้ได้ฟังเรื่องที่ไม่น่าพอใจแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์

 สัมผัปปลาปะ (การพูดเพ้อเจ้อ)  ที่บุคคลเสพ  เจริญ  ทำให้มากแล้ว
ย่อมอำนวยผลให้ไปเกิดในนรก
อำนวยผลให้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
อำนวยผลให้ไปเกิดในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด  ย่อมอำนวยผลให้มีวาจาที่ไม่น่าเชื่อถือแก่ผู้เกิดเป็นมนุษย์

 การดื่มสุราและเมรัย  ที่บุคคลเสพ  เจริญ  ทำให้มากแล้ว
ย่อมอำนวยผลให้ไปเกิดในนรก
อำนวยผลให้ไปเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
อำนวยผลให้ไปเกิดในเปรตวิสัย
วิบากแห่งปาณาติบาตอย่างเบาที่สุด  ย่อมอำนวยผลให้เป็นผู้วิกลจริตแก่ผู้ที่เกิดเป็นมนุษย์"

ทุจจริตวิปากสูตร  จบ


บทความที่เกี่ยวข้อง

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

พยสนสูตร (อังคุตตรนิกาย > ปัญจกนิบาต > ตติยปัณณาสก์ > คิลานวรรค)

พยสนสูตร   (ว่าด้วย ความวิบัติ ) สมัยหนึ่ง  พระผู้มีพระภาคตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า "ภิกษุทั้งหลาย   วิบัติ ๕ ประการนี้ วิบัติ ๕ ประการ   อะไรบ้าง  คือ ๑. วิบัติแห่งญาติ ๒. วิบัติแห่งโภคะ ๓. วิบัติเพราะโรค ๔. วิบัติแห่งศีล ๕. วิบัติแห่งทิฏฐิ ภิกษุทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลายหลังจากตายแล้ว จะไม่ไปเกิดในอบาย  ทุคติ   วินิบาต  นรก เพราะความวิบัติแห่งญาติเป็นเหตุ เพราะความวิบัติแห่งโภคะเป็นเหตุ เ พราะความวิบัติเพราะโรคเป็นเหตุ แต่สัตว์ทั้งหลายหลังจากตายแล้ว จะไปเกิดใน อบาย  ทุคติ  วินิบาต  นรก เพราะความวิบัติแห่งศีลเป็นเหตุ หรือเพราะความวิบัติ แห่งทิฏฐิเป็นเหตุ ภิกษุทั้งหลาย  วิบัติ ๕ ประการนี้แล ภิกษุทั้งหลาย  สมบัติ ๕ ประการนี้ สมบัติ ๕ ประการ   อะไรบ้าง  คือ ๑. สมบัติคือญาติ ๒. สมบัติคือโภคะ ๓. สมบัติคือความไม่มีโรค ๔. สมบัติคือศีล ๕. สมบัติคือทิฏฐิ ภิกษุทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลายหลังจากตายแล้ว จะไม่ไปเกิดในสุคติโลกสวรรค์ เพราะสมบัติคือญาติเป็นเหตุ เพราะสมบัติคือโภคะเป็นเหตุ เพราะสมบัติคือความไม่ มีโรคเป็นเหตุ แต่สัตว์ทั้งหลายหลังจากตายแล้ว จะไปเกิดใน
อ่านเพิ่มเติม

กาลียักขินีวัตถุ (ขุททกนิกาย > ธรรมบท > ยมกวรรค)

กาลียักขินีวัตถุ   (เรื่องนางยักษ์ชื่อกาลี) พระผู้มีพระภาคเมื่อประทับอยู่ในพระวิหารเชตวัน  เขตกรุงสาวัตถี ทรงปรารภหญิงหมันคนหนึ่ง  แล้วตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า [ มารดาหาภรรยาให้บุตร ] บุตรกุฎุมพีคนหนึ่ง  เมื่อบิดาตายแล้ว  ได้ทำการ งานทั้งปวง  ทั้งที่นา  ทั้งที่บ้าน  ด้วยตนเอง  ปฏิบัติมารดาอยู่ ต่อมา   มารดาได้บอกแก่เขาว่า  "พ่อ  แม่จักนำนางกุมารีมาให้เจ้า" บุตรตอบว่า  "แม่  อย่าพูดอย่างนี้เลย  ฉันจักปฏิบัติแม่ไปจนตลอดชีวิต" มารดากล่าวว่า  "พ่อ  เจ้าคนเดียวทำการงานอยู่  ทั้งที่นาและที่บ้าน    เพราะ เหตุนั้น  แม่จึงไม่มีความสบายใจเลย  แม่จักนำนางกุมารีมาให้เจ้า" เขาแม้ห้ามมารดาหลายครั้งแล้ว  มารดาก็ยังยืนกราน  เขาจึงนิ่งเสีย มารดานั้นออก จากเรือน  เพื่อจะไปสู่ตระกูลแห่งหนึ่ง ลำดับนั้น  บุตรถามมารดาว่า  "แม่จะไปตระกูลไหน" เมื่อ มารดาบอกว่า  "จะไปตระกูลชื่อโน้น" เขาไม่ชอบใจตระกูลนั้น  จึงห้ามการที่จะไป ตระกูลนั้นเสีย  แล้วบอกตระกูลที่ตนชอบใจให้ มารดาได้ไปตระกูลตามนั้น   หมั้นนางกุมารีไว้แล้ว  กำหนดวันแต่งงาน   นำนางกุม
อ่านเพิ่มเติม

ปฏาจาราเถรีวัตถุ (ขุททกนิกาย > ธรรมบท > สหัสสวรรค)

ปฏาจาราเถรี วัตถุ   (เรื่องพระปฏาจาราเถรี ) พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถานี้แก่พระปฏาจาราเถรี   ดังนี้ว่า        " ผู้เห็นความเกิดและความดับ แม้มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ประเสริฐกว่าผู้ไม่เห็นความเกิดและความดับ ที่มีชีวิตอยู่ตั้ง ๑๐๐ ปี " ปฏาจาราเถรี วัตถุ   จบ อรรถกถา สมัยหนึ่ง  พระผู้มีพระภาคประทับอยู่  ณ  พระเชตวัน  อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี  เขตกรุงสาวัตถี ทรงปรารภพระปฏาจาราเถรี   ตรัสพระธรรมเทศนา นี้ว่า ได้ ยินว่า นางปฏาจาราเป็นธิดาของเศรษฐีผู้มีสมบัติ  ๔๐ โกฏิในกรุงสาวัตถี  มีรูปงาม ในเวลานางมีอายุ ๑๖ ปี  มารดา บิดาให้นางอยู่บนชั้นบนปราสาท ๗ ชั้น แต่แม้จะเป็น เช่นนั้น  นางก็ยังมีใจรักใคร่กับคนรับใช้คนหนึ่งของตน ต่อมา  มารดา บิดาได้ยกนางให้แก่ชายหนุ่มคนหนึ่งในชาติสกุลชาติเสมอกัน  แล้ว กำหนดวันวิวาหะ เมื่อวันวิวาหะนั้นใกล้เข้ามา  นางจึงพูดกับคนรับใช้ ผู้นั้นว่า "ได้ยินว่า  มารดาบิดาจะยกฉันให้แก่สกุลโน้น ถ้าฉัน ไปสู่สกุลผัวแล้ว  แม้ท่านจะถือบรรณาการมาเพื่อฉัน  ก็จะเข้าไปในที่นั้นไม่ได้ ถ้าท่านรักฉัน  ก็จงพาฉันหนีไป " คนรับใช้นั้นรับว่า  &q
อ่านเพิ่มเติม