สัมพหุลกุมารวัตถุ (ขุททกนิกาย > ธรรมบท > ทัณฑวรรค)


สัมพหุลกุมารวัตถุ  (เรื่องเด็กชายหลายคน)

สมัยหนึ่ง  พระผู้มีพระภาคประทับอยู่  ณ  พระเชตวัน  อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี  เขตกรุงสาวัตถี
ในเวลาเช้า  พระผู้มีพระภาคทรงครองอันตรวาสก  ถือบาตรและจีวร  เสด็จเข้าไปบิณฑบาตในกรุงสาวัตถี

ขณะนั้น  พระผู้มีพระภาคทอดพระเนตรเห็นเด็กกลุ่มหนึ่งกำลังเอาไม้ตีงูตัวหนึ่ง  จึงตรัสถามว่า  "แน่ะ  พวกเด็กทั้งหลาย  พวกเจ้าทำอะไรกัน"


เด็กเหล่านั้นกราบทูลว่า  "พวกข้าพระองค์เอาไม้ตีงู  พระพุทธเจ้าข้า"


พระผู้มีพระภาคตรัสว่า  "เพราะเหตุไรพวกเจ้าจึงกระทำอย่างนั้น"


เด็กเหล่านั้นกราบทูลว่า  "พวกข้าพระองค์กลัวมันกัด  พระพุทธเจ้าข้า"


พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

"พวกเจ้าตีงูนี้ด้วยคิดว่าจะทำความสุขสวัสดีให้แก่ตน
แต่เพราะการตีงูนั้นเป็นเหตุ  พวกเจ้าจะไม่เป็นผู้ได้รับความสุขในที่ที่ตนเกิดแล้ว
แท้จริง  บุคคลเมื่อปรารถนาสุขแก่ตน  แต่กลับทำร้ายสัตว์อื่น  ย่อมไม่ควร"

จากนั้น  พระผู้มีพระภาคได้ตรัสต่อไปอีกว่า

       "สัตว์ผู้เกิดแล้วทั้งหลาย  เป็นผู้ใคร่สุข
บุคคลใดแสวงหาสุขเพื่อตน  แต่เบียดเบียนสัตว์อื่น
บุคคลนั้นตายไปแล้ว  ย่อมไม่ได้สุข ...
       สัตว์ผู้เกิดแล้วทั้งหลาย  เป็นผู้ใคร่สุข
บุคคลใดแสวงหาสุขเพื่อตน  ไม่เบียดเบียนสัตว์อื่น
บุคคลนั้นตายไปแล้ว  ย่อมได้สุข ..."

ในเวลาจบพระธรรมเทศนานี้  พวกเด็กเหล่านั้นก็ตั้งอยู่ในโสดาปัตติผล

สัมพหุลกุมารวัตถุ  จบ


(หมายเหตุเพื่อการอ้างอิง
ในพระไตรปิฎก  มีพระสูตรที่มีเนื้อหาเดียวกันนี้ทั้งหมด ๒ เรื่อง  ปรากฏอยู่ใน
๑. ขุททกนิกาย > ธรรมบท > ทัณฑวรรค > สัมพหุลกุมารวัตถุ
๒. ขุททกนิกาย > อุทาน > มุจจลินทวรรค > ทัณฑสูตร)


บทความที่เกี่ยวข้อง

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ปติปูชิกาวัตถุ (ขุททกนิกาย > ธรรมบท > ปุปผวรรค)

อานันทเสฏฐิวัตถุ (ขุททกนิกาย > ธรรมบท > พาลวรรค)

กาลียักขินีวัตถุ (ขุททกนิกาย > ธรรมบท > ยมกวรรค)